PJESNIK - EL POETA

PJESNIK

EL POETA

On o svemu dvoji. Ali u slobodi
U koju sumnja, crkva mu je sveta,
Pa u nju gleda žarom suncokreta,
Gusarskom kad brazdom samac brod mu brodi.

Él de todo duda. Pero en la libertad
De la que duda, la iglesia le es santa (sagrada),
Y a ella mira con el fervor del girasol,
Cuando el barco corsario navega solo con su estela.

On je lik u mutnoj, uzburkanoj vodi
I traži tamjan neviđenog cvijeta
Što samo u srcu raste i vječno cvjeta:
On za tobom, Dušo, lijepa i slijepa, hodi.

Él es una figura en el agua oscura y turbulenta
Y busca en incienso de la flor no vista
Que solo crece en el corazón y florece por siempre:
Él camina y te sigue, Alma, linda y ciega.

A kad padne, umre, bogzna gdje i kako,
On što nije nikad sebe radi plako
Ostavit će tražen cvijet u suzama.

Y cuando cae, muere, sabe Dios dónde y cuándo,
Él que nunca lloró por sí
Dejará en lágrimas la flor buscada.

Uzmi ovo dúše, rode, bratskom rukom,
Nek ti kao zvijezda pjeva za klobukom,
Žrtvovo kad budeš našim muzama.

Toma esta alma, hermano, con mano fraternal,
Que como las estrellas te canten tras de tu sombrero,
Cuando con sacrificio estés con nuestras musas.

Antun Gustav Matoš
Mlada Hrvatska, 1909
Traducción: Joza Vrljičak
____
Translation services: Croatian - Spanish - English - French
adriana.smajic@gmail.com